-
1 praca
praca [praʦ̑a] f\praca dorywcza Aushilfsjob m\praca domowa Hausarbeit f\praca klasowa Klassenarbeit fprace badawcze/doświadczalne Forschungsarbeiten fPlbyć bez pracy arbeitslos seinubiegać się o pracę sich +akk um eine Stelle bewerbenbyć w pracy auf der Arbeit sein\praca magisterska Magisterarbeit f\praca doktorska Doktorarbeit f7) ( funkcjonowanie) mięśni, organów Tätigkeit f, Funktionieren nt; myśli, pamięci Tätigkeit f; silnika Laufen nt9) infor\praca wielostanowiskowa Mehrstellenarbeit f -
2 zlecony
prace zlecone Auftragsarbeiten fPl
См. также в других словарях:
płaca — ż II, DCMs. płacacy; lm D. płac «wynagrodzenie za pracę wypłacane w pieniądzach (wyjątkowo w naturze)» Płaca dzienna, miesięczna, roczna. Obniżka, podwyżka płac. Lista płac. Pobierać płacę. ∆ Płaca minimalna «płaca o ustalonej ustawowo wysokości … Słownik języka polskiego
zakosić — dk VIa, zakosićoszę, zakosićosisz, zakosićoś, zakosićsił, zakosićoszony 1. pot. «wziąć, zebrać; dostać» Zakosić wszystkie nagrody w konkursie. Zakosił dużo pieniędzy za prace zlecone. 2. pot. «zabrać, ukraść» Zakosić komuś rower, pieniądze … Słownik języka polskiego
zlecać — ndk I, zlecaćam, zlecaćasz, zlecaćają, zlecaćaj, zlecaćał, zlecaćany zlecić dk VIa, zlecaćcę, zlecaćcisz, zleć, zlecaćcił, zlecaćcony «nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś, polecać; powierzać komuś wykonanie jakiejś pracy» Zlecić komuś… … Słownik języka polskiego
